در بعد نظامی نیز جنگ نفتكش ها به اوج خود رسیده بود و ایالات متحده با حمله به كشتی تجاری ایران، حمایت همه جانبه از رژیم صدام را (با وجود جنایت شیمیایی و حملات گسترده آنها به شهرها و غیر نظامیان ایران) در دستور كار داشت. در مقابل این جریان بود كه تصمیم به سخنرانی رئیس جمهور كشورمان در مجمع عمومی گرفته شد و با سخنرانی و استدلال های معقول آیت الله خامنه ای پاسخ محكمی به هجمه ها و اقدامات آمریكا داده شد و باعث رسوایی آمریكا و مزدورانش شد.
در روز 30 شهریور ماه 1366، حضرت آیت الله خامنه‌ای (رئیس جمهور وقت)، برای شركت در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد و سخنرانی در آن، تهران را ترك و عازم نیویورك شدند. این سفر هفت سال بعد از حضور محمدعلی رجائی در جلسه شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفت. در فاصله این سال‌ها آقای ولایتی به عنوان وزیر امور خارجه نماینده ایران برای حضور در اجلاس‌های سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل بودند. هیأت همراه ایشان را میرسلیم، مشاور عالی ریاست جمهوری، علیرضا معیری، معاون سیاسی نخست‌وزیر وقت، تشكیل می‌دادند.
سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان اولین رئیس‌جمهوری ایران در چهل و دومین مجمع عمومی سازمان ملل زمانی صورت گرفت كه جنگ تحمیلی به دغدغه اصلی نظام جمهوری اسلامی بدل شده بود و هجمه سیاسی و اقدامات نظامی بسیار سنگینی علیه كشورمان جریان داشت. ایالات متحده و همپیمانانش حضور خود در منطقه را افزایش داده و جنگ نفتكش‌ها با حمله مستقیم نیروهای آمریكایی به كشتی تجاری ایران به اوج خود رسیده بود.
قدرت های غربی و همپیمانان منطقه ای صدام خیال می كردند، جمهوری اسلامی ایران تحت فشار قرار گرفته و آماده پذیرش كامل شرایط آنها قرار دارد. در صورتی كه با پیروزی هایی كه نیرو های ایرانی در مقابل رژیم صدام به دست آورده بود، كشور های غربی بیش از پیش ناكام مانده بودند.
همین مسئله نیز سبب شده بود كشور های غربی اقدامات خود برای تسلیم ایران را افزایش دهند. لذا صدور قطعنامه 598 و تلاش برای فشار همه جانبه علیه جمهوری اسلامی ایران در راستای همین سیاست قرار داشت. همه اینها در حالی بود كه تمام جنایت های صدام در قطعنامه های كشور های غربی نادیده گرفته شده بود و كشورهای غربی با راه اندازی محاصره وسیع نظامی و اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران، حضور مستقیم و بعضا دخالت مستقیم نظامی عملا جبهه جدیدی را علیه جمهوری اسلامی به راه انداخته بودند و عراق را در انجام جنایات كم نظیری مانند استفاده از سلاح های شیمیایی و حمله به شهرها و غیر نظامیان جری‌تر كرده بودند.
جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به سیاست های تبعیض آمیز كشور های غربی و حمایت مستمر آنها از صدام انتقاد های تندی بر علیه سازمان ملل انجام می داد و عملا تربیون سازمان ملل را رها كرده بود. با این اوصاف تصمیم حضور آیت الله خامنه ای در مجمع عمومی و ایراد سخنرانی در این مجمع برای مقابله با این جریان صورت گرفت. در حالی كه سبك سخنرانی ویژه رئیس جمهور كشورمان و استدلال های محكمی كه ارائه شد پاسخ محكمی به همه این هجمه ها بود. به بیان دیگر سخنرانی بلیغ و پرنكته آیت‌الله خامنه‌ای كه در میان حاضران و نیز رسانه‌های جهان بازتاب گسترده یافت و البته خشم محافل آمریكایی و صهیونیستی جهان را نیز بر انگیخت استدلال های معقول نظام جمهوری اسلامی در مقابل حملات رسانه ای و حمایت نظامی كشور های غربی به خصوص آمریكایی بود.
آیت الله خامنه ای سخنرانی خود را در مجمع عمومی سازمان ملل و حضور كشور های مخالف و معاند ایران اینگونه آغاز می كند: "خداوندا به نام تو آغاز می‌كنم و از تو هدایت و كمك می‌طلبم. زندگی و مرگ و نیاز و نیایش من متعلق به توست؛ تو خود روشنی و گیرایی سخن حق را به گفته‌هایم ببخش، و آن را پیك حقیقت بسوی صدها میلیون گوش و دلی قرار ده كه هم اكنون ملتهبانه آن را می‌طلبند، و بسوی صدها برابر كه در آینده چنین خواهند بود."
سپس آیت الله خامنه ای، بعد از نام و یاد آفرینشگر هستی برانبیای الهی با این جمله سلام می فرستد :"بارالها! درودی سپاسگزارانه از سوی من و ملتم به روان پیامبران بزرگ به ویژه ابراهیم و موسی و عیسی و محمّد صلوات‌اللَّه‌علیهم بفرست؛"و پس از آن، با روشنگری درباره ایران و انقلاب درخشان مردم مومن آن ، جهان بینی الهی انبیا را مورد تبیین قرار داده و نظام ظالمانه مادی جهان را به چالش می كشد.
دفاع اصولی و نفوذ كلام آیت الله خامنه ای در بحرانی ترین شرایط ایران و منطقه كه جهان را هم متاثر از خود كرده بود و اطلاع رسانی های آگاهانه و هوشیارانه از جنایات آمریكا در خلیج فارس، تاكید بر ناعدالتی های انجام شده در جنگ تحمیلی علیه ایران، ناتوانی شورای امنیت در مواجه با این جنایات از جمله مواردی بود كه از حضرت آیت الله خامنه ای رئیس جمهوری ایران مورد پیگیری و انتقاد قرار دادند. آیت‌الله خامنه‌ای از سكوت و حتی كمك‌های آشكار و نهان غرب به رژیم صدام پرده برداشته و رویكرد ناعادلانه و بی توجهی شورای امنیت را در محكوم كردن متجاوز، تقبیح كردند. آیت الله خامنه ای به درستی فرمودند: « ایران حداقل از شورای امنیت توقع داشت كه بی‌طرف بماند ».
آیت‌الله خامنه‌ای، صدام را به هیتلر تشبیه كردند و خواستار
«استفاده از تجربه دادگاه نورنبرگ و طرح تنبیه عراق به عنوان متجاوز به
منظور تضمین امنیت منطقه» شدند. ایشان ناتوانی شورای
امنیت در محكومیت صدام در راه اندازی جنگ شهرها، جنگ های شیمایی و در شروع
جنگ را علت موضع گیری خصمانه بسیاری از كشور ها از جمله آمریكا بر شمردند و
فرمودند این تنها انتقاد از شورای امنیت نیست، بلكه «انتقاد از عملكرد سازمان ملل و یادآوری نقش شورای امنیت در حمایت از تجاوز عراق به خاك ایران» است. موضوعی كه به گوش جهانیان نرفت و بعدها خود را در جنگ كویت نشان داد.
بی سابقه ترین انتقادات در رابطه با ساختار شورای امنیت و سازمان ملل از نكات بسیار كلیدی سخنرانی ایشان بود. چرا كه در این سخنرانی حق وتو و عضویت دائم در شورای امنیت به عنوان دو تبعیض ناروای سازمان ملل معرفی شد. حضرت آیت الله خامنه ای ضمن تقبیح دخالت آشكار شورای امنیت در جنگ تحمیلی اعلام كردند، بنای امنیتی كه با سیاست های شورای امنیت بنا شده، چیزی فراتر از كاخی پر زرق و برق ، اما مقوایی نیست.
مساله اسرائیل بخش دیگر سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بود. آیت‌الله خامنه‌ای فرمودند رژیم جعلی در كنار رژیمی همچون آفریقای جنوبی فاشیست (كه در آن زمان قوانین نژادپرستانه سختی را به اجرا گذاشته بود) قرار دارد.
برشمردن اقدامات آمریكا برای مقابله با ایران و درخواست اتحاد میان دولت‌های جهان سوم برای مقابله با نظام سلطه محور دیگر سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در آن اجلاس بود.
آیت‌الله خامنه‌ای در طول سخنرانی هم تاكید خود بر مسائل فرهنگی را نشان دادند و بر مبارزه با فساد و حفظ بنیان خانواده و حراست از حقوق و ارزش‌های زن تاكید كردند.
از دیگر نكات بسیار مهم و سنجیده سخنان آیت الله خامنه ای تهدید آمریكا به اقدامات تلافی جویانه در رابطه با حمله آنها به كشتی باری ایران به بهانه مبارزه با مین ریزی در خلیج فارس بود.
همانطور كه مشاهده می‌شود، جرات و شجاعت سخنان ریاست جمهور ایران در تهدید آمریكا درست در مقطعی بود كه كشور های غربی و دولت های حامی صدام خیال می كردند جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار داده اند . موضع ایشان سبب تجلیل مقامات كشور و شادی ملت شد و روحیه رزمندگان را در جبهه ها ارتقاء داد.
این سخنان در بعد بین المللی نیز بی تاثیر نبود. هنگامی كه آیت الله خامنه ای از سیاست های آمریكا و علی الخصوص تجاوز آمریكا به كشتی باری ایران سخن می‌گفت، هاوك وزیر امورخارجه انگلیس این نطق را سرتاسر تحرك و تحقیر غرب توصیف كرد. جو كلارك وزیر امورخارجه كانادا نیز این نطق را "ویران كننده" خواند.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی مركز اسناد انقلاب اسلامی
